بابابزرگهای دولت در اطراف روحانی زیاد هستند/ وزرای دولت هرکدام یک «حسن روحانی» هستند
- توضیحات
- منتشر شده در سه شنبه, 20 شهریور 1397 19:18
- نوشته شده توسط فرشته اکبری
اگر وزیری را نمیخواهید بردارید، ولی شرکای انتخاباتی اجازه نمیدهند! بالاخره عموها و عموبزرگها و بابابزرگهای دولت در اطراف رئیسجمهور فراوان هستند.
به گزارش "همدان نیوز"، حمیدرضا حاجیبابایی نماینده مردم همدان در پنج دوره مجلس است که در این دوره ریاست فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس را برعهده دارد. حاجیبابایی که در انتخابات خردادماه امسال هیات رئیسه، با نامزدیاش برای ریاست، رای لاریجانی را شکست، در عین حال به نفع او کنار رفت تا کرسی ریاست به دست عارف نیفتد. حاجی بابایی معتقد است شرکای انتخاباتی روحانی اجازه ترمیم کابینه رانمیدهند. از سوی دیگر هم اذعان دارد: مجلس پیام دولت را دریافت کرده اما حال اجرا ندارد!
بخش های مهمی از این گفتگو را در ادامه خواهید خواند:
*گویا مجلس میخواهد به یک نحوی همراه با یک سیاستی جلو برود که این سیاست هیچ هزینهای نداشته باشد و برای او هیچ ضرری نداشته باشد.
*در مجلس به شکلی کار دنبال میشود که هم وضعیت موجود را حفظ کنند و هم آسیبی به هیات رئیسه وارد نشود؛ یعنی از نظام هزینه داده شود، حرفهای ساختارشکنانه بیان شود، اما مباحث خاص زمانی مطرح شود که کسانی ریاست جلسه را برعهده داشته باشند که این حرفها را قبول دارند!
*مجلسی را میبینیم لایههای گوناگونی در پشت سرش دارد و شما لایههای گوناگون را به راحتی میتوانید ببینید که کاملاً در یک بازی تعریفشده غیرمنطقی و بدون خروجی قرار گرفته، یعنی مجلس با لوایح و طرحهایی درگیر است که سودی ندارد و فقط زمان مجلس را میگیرد.
*وقتی خدمت مقام معظم رهبری رسیدیم، رئیس محترم مجلس از تعداد طرحها و لوایح بررسی شده گزارشی دادند. مقام معظم رهبری به نوعی فرمودند خروجی اینها در بیرون چه بوده است؟! من هم همین حرف را میگویم. در این آخرین هفته کاری ما در تابستان که روزهای یکشنبه، سهشنبه و چهارشنبه هفته قبل بود، خروجی مجلس چه بود؟
*گاهی مواقع هم به جای اینکه هزینه بدهیم، مطالبی در صحن مجلس مطرح میشود، با علم به اینکه شورای نگهبان تائید نمیکند! یعنی بدون اینکه مدیریت مجلس بخواهد هزینهای بپردازد، مستقیم سراغ شورای نگهبان و مجمع تشخیص میفرستند که آنها جواب بدهند... برخی مواقع چیزهایی را مصوب میکنیم که نشدنی است. برخی مواقع مصوباتی در مجلس انجام میشود که میتوانند جلوی آن را بگیرند، یعنی مثلا میخواهید با مفاسد مبارزه کنید، اما با تخلف آئیننامهای جلوی آن را میگیرند و با رایگیری میگویند مبارزه با مفاسد اقتصادی بار مالی دارد!
*ولی از طرف دیگر، یکباره دهها یا صدها منطقه ویژه اقتصادی را خارج از قاعده مصوب میکنند...میگویم چطور ممکن است یکباره ۱۰۰ یا ۹۰ منطقه ویژه اقتصادی مصوب میشود و نیمی از آنهم در لایحه دولت نبوده و طرح مجلس است؟
*یکباره در مجلس چشم باز میکنید و سخنانی میشنوید که از رادیو بیگانه هم به راحتی این صحبتها را نمیشنوید، جالب است که یکبار هم به این افراد تذکر داده نمیشود! در حالی که آئیننامه داخلی میگوید اگر چنین حرفی بیان شد، باید تذکر داده شود؛ منطقه آزاد واقعی همین جاست، زیرا همه حرفها را هم بیان میکنند و بعد میگویند آزادی نیست
*معمولاً روسای مجلس از صبح تا ظهر در جلسه حضور دارند. یک زمانهایی خستگی وجود دارد، نیم ساعت زنگ تفریح باشد. یعنی مجلس از ده تا ده و نیم استراحت کند. وگرنه ما کلا سه روز حدود سه تا ۴ ساعت در مجلس کار داریم. حالا یک زمانی استثنائاً رئیس مجلس باید جایی برود، نائب رئیس جلسه را اداره میکند. ولی الان در مجلس ما از ساعت ۱۰ به بعد، در قریب به اتفاق روزها، رئیس مجلس تشریف ندارند.
*مدیریت فعلی مجلس آن طوری که نظام میخواهد و باید انقلابی و مطابق منافع مردم حرکت کند و نه حزب و گروه، حرکت نمیکند....نه اینکه من از آقای دکتر لاریجانی رضایت داشتهام و به او رای دادهام؛ نخیر! اینطور نبوده است. من بین دو حرکت و نه دو شخص، انتخاب کردم. شاید اگر جریان دیگری انتخاب میشد، این نطقهای ساختارشکنانهای که هفته قبل من به آنها تذکر دادم در آن موقع ۵ برابر میشد
*چندی قبل در مجلس تعدادی از نمایندگان صحبت کردند که باید طرح «عدم کفایت سیاسی رئیسجمهور» نوشته شود. اولین کسی که در این مورد موضع گرفت من بودم. اعلام کردم به هیچ وجه بحث عدم کفایت مطرح نیست، دولت در پیشانی کار است و جنگ، جنگ اقتصادی است و باید دولت بماند... بعد هم دیدید که همه در این رابطه صحبت کردند و مقام معظم رهبری هم فرمودند سخن گفتن از این قضایا (برکناری رئیس جمهور و دولت) در زمین دشمن بازی کردن است.
*در ماجرای استیضاح وزرا، به هر دلیلی هم نقش مجلس و هم نقش هیات رئیسه و هم نقش فراکسیونهای دیگر به گونهای شد که مسیر را از اولویتها تغییر داد! اگر قرار بود استیضاحها اولویتبندی شود، اولویت اول وزیر اقتصاد و کار نبود.
*دولت میخواهد برخی از وزرا را نداشته باشد ولی هزینه آن را پرداخت نکند و به گردن مجلس بیندازد.
*من نه استیضاحی امضا کردم و نه پیشتاز در این امور هستم. مدیریت کار را دنبال میکنم و دوستان پیگیری میکنند و ما هم در صورت لزوم، با توجه به شرایط موجود کارهای حمایتی را با دوستان دنبال میکنیم.
*حتماً دولت پیام را دریافت کرده است اما اینکه حال اجرای پیام را داشته باشد یا نه، نمیدانم.
*اگر وزیری را نمیخواهید بردارید، ولی شرکای انتخاباتی اجازه نمیدهند! بالاخره عموها و عموبزرگها و بابابزرگهای دولت در اطراف رئیسجمهور فراوان هستند که هر کدام در انتخابات زحمت کشیدهاند و سهم دارند.
*هر دولتی باید بنای خود را بر یکسری اصولی بگذارد و دولت را تشکیل دهد. دولت اصلاحات بنای خود را بر توسعه سیاسی گذاشت، مرحوم آقای هاشمی رئیسجمهور شد و گفت من به اندازه کافی سیاسی هستم، دیگر وزرای من سیاسی نباشند. آقای احمدینژاد گفت من در دولت خود ژنرال نمیخواهم، من کسانی می خواهم با هم هماهنگ باشند. من روی این بحث نمیکنم که این دولتها چقدر موفق شدند، اما این دولت گفت من میخواهم ژنرالها را بیاورم.
*دولت آقای روحانی میخواهد هم خودش باشد و هم نمیتواند خودش باشد! یکسری ژنرال وجود دارد که اینها به راحتی نه میخواهند در دولت باشند و نه دولت میخواهد آنها باشند. ژنرال نفت، ژنرال راه، ژنرال کشاورزی، ژنرال صنعت، ژنرال اقتصاد کلان و غیره ژنرالهایی هستند که هرکدام زحمت کشیدهاند... هرکدام خودشان را یک «حسن روحانی» میدانند.
*باید بگویم که مجلس قربانی دولت شد. مجلس قربانی برجام شد! مجلس دارد قربانی این وضعیت اقتصادی هم میشود.
*نماینده باید مراقب باشد در میدان فعالیتهای نمایندگی اعم از سوال و استیضاح و نطق، «بنزین سیاستها» نشود.
منبع: جهان نیوز