Back شما اینجا هستید: صفحه اصلی یادداشت عادت عجیب مسئولین ایرانی

عادت عجیب مسئولین ایرانی

مسئولان در کشور ما عادت های بعضا عجیب و غریبی دارند که گاهی اوقات تحلیل اتفاقات و کارهای آنان از عهده هیچ تحلیلگری بر نمی آید.

به گزارش "همدان نیوز"، محمّد احمدوند، مدرّس دانشگاه و آموزش و پرورش در خصوص همین عادتها و عملکرد عجیب برخی مسئولان مطالبی را نگاشته است که بدین شرح و البته خواندنی است.

1- رئیس جدید صدا و سیما نیامده کلّی تغییرات در مدیران ایجاد کرد! برای من یک سئوال اساسی وجود دارد که امیدوارم کسی پاسخم را بدهد: رئیس جدید چرا این همه اختلاف سلیقه با رئیس قبلی دارد؟ چطور توانسته بود با رئیس قبلی کار کند و استعفا ندهد؟ آیا به نظر مردم هم اهمیت می دهد؟ راستش فکر نمی کنم و به هیچ وجه امیدوار هم نیستم. ادغام دو شبکه نمایش و تماشا یکی از بزرگترین اشتباهات رئیس جدید است. این دو شبکه را مردم دوست داشتند و هر کدام کارکرد خود را داشتند و تا حدود زیادی مردم را علاقمند کرده بودند. به جای اینها بهتر نبود فکری برای شبکۀ بی خاصیت بازار یا شبکۀ طفیلی نسیم می شد؟ آیا پشت این تصمیم گیری فکر و نظرخواهی وجود داشت؟ سرعت این تغییرات ذهن را به سوی دلیل دیگری سوق می دهد.

2- بخشنامۀ انتخاب معلم نمونه به مدارس ارسال شده است و تغییراتی هم نسبت به فرم سال قبل داشته است. بعضی از این تغییرات عجیب می نماید. مثلاً در بند 2 برای مقالات علمی-پژوهشی سقف گذاشته شده است. احتمالاً طراح ( یا طراحان؟) محترم این فرم فکر می کرده است چاپ مقاله علمی-پژوهشی مثل خریدن نقل راحت است!؟ یا اینکه علم حدّ و حدود دارد؟ در بند 5 زبانهای خارجی مشخص نیست اگر کسی مثلاً هم مدرک آیلتس داشته باشد و هم تولیمو آیا دو بار امتیاز می گیرد یا نه؟ یا بند 13 برای ورزش که برای فرهنگیان لازم و اساسی است کمترین امتیاز ممکن را قرار داده اند. اصلاً سلامت جسم از ویژگیهای یک معلم هست؟؟  در آموزش و پرورش تقریباً هیچ فرمی بیشتر از یک سال دوام نمی آورد و سال بعد تغییر می کند! از طرفی نداهایی شنیده می شود که ممکن است وزیر جدید در مقدار عمومی یا اختصاصی بودن دروس در دبیرستان (دوره دوم متوسطه) تغییراتی ایجاد کند. نکتۀ جالب ماجرا اینجا است که هیچ وقت از خود معلمان در هیچ موردی نظرخواهی نمی شود. برای اینها هم دلیل دیگری وجود دارد.

3- بعضی از مدیران عامل باشگاههای ورزشی و بخصوص فوتبال به محض گرفتن این پست با جابجایی سرمربی یا جذب یک بازیکن پر سر و صدا، و نه ضرورتاً مفید به حال تیم، سعی دارند طرفداران تیم را به خود جذب کنند. بعضی ها به قول خودشان حتّی بمب! می ترکانند، یا هواپیمایی می خرند و نوشابه هم تولید می کنند! اینکه بازیکن خریداری شده حتّی دو بازی هم به میدان نیاید و پول تیم و در واقع پول مملکت به باد برود مهم نیست، اینکه تیم حتّی به دسته پائین تر سقوط کند هم مهم نیست، اعصاب و روان جوانها و طرفداران هم مهم نیست. برای همۀ اینها هم یک دلیل مشخص وجود دارد.

راستش این عادت عجیب مسئولین ایرانی است که وقتی پست می گیرند حتماً می خواهند یک تغییر عمده و با عجله ایجاد کنند تا به اسم آنها ثبت شود. احتمالاً فکر می کنند تاریخ آنها را با این تغییرات به خاطر خواهد آورد. ای

ن اشتباه استراتژیک باعث بر باد رفتن سرمایه های مادی و انسانی زیادی می شود و چون در کشور ما بازخواست کردن مسئولین بابت عملکردشان چیزی در حدّ رؤیا است این مدیران به خود جرأت می دهند هر  طور می خواهند رفتار کنند. خوب ما در کشوری زندگی می کنیم که 5 ساعت تأخیر در پرواز هواپیما با این بلیط های گران عادی است!؟ و حتّی نیاز به عذرخواهی هم ندارد!

امّا این مسئولین یک برآورد اشتباه دارند و آن این است که کارهایی که آنها انجام می دهند اساسی و برای حل مشکل مردم نیست و مردم خیلی زود آنها را فراموش خواهند کرد حتّی اگر مثل ضرغامی سالها در مصدر امور باشند.

راستی مدیران سابق استقلال و پرسپولیس حالا کجا هستند؟ کسی برایشان بنر به ورزشگاه می برد؟ این اشتباه بزرگ مسئولین ایرانی است که جامعۀ فراموشکار ایرانی را خوب نشناخته اند، جامعه ای که یک روز علیه یک سیاستمدار پیر موضع می گیرد و رأی می دهد و روزی دیگر او را تا حدّ یک قهرمان اجتماعی می ستاید، جامعه ای که خادمان واقعی خود را هم  گاهی فراموش می کند چه برسد به کسانی که سطحی و عجولانه کار می کنند.

در دنیای دیجیتال تاریخ و ثبت تاریخ عوض شده است. مردم دیگر کتاب نمی خوانند. شبکه های اجتماعی بزرگترین رسانۀ روز هستند، چون مردمی هستند.

تاریخ را دیگر فاتحان نمی نویسند. حالا تاریخ را مردم می نویسند. اگر بخواهند یک مرتضی را مثل کوه بزرگ جلوه می دهند و اگر بخواهند راحت و بی خیال از کنار آن یکی مرتضی عبور می کنند.

باید مثل وزیر بهداشت برای مردم و برای زیردستان کار کرد. باید در دل مردم جا باز کرد. مردم باید تأثیر واقعی و ملموس تصمیمات را ببینند. با کار بی پشتوانه و بی تحقیق و با همایشهای بی خاصیت و با تغییرات عجولانه و با هیاهو نمی توان در دل مردم جا باز کرد. 

والسّلام 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن