Back شما اینجا هستید: صفحه اصلی یادداشت ورزش همدان مدیریت نمایشی نمی‌خواهد!

ورزش همدان مدیریت نمایشی نمی‌خواهد!

ورزش همدان در این سال‌ها بیشتر از همه همچون لاک‌پشتی است که به کندی و خسته گام برمی‌دارد، دستاورد چندانی از این حرکت آهسته ندارد و پیوستگی در برنامه‌ریزی و رشد در ورزش همدان دیده نمی‌شود.

حال این لاکپشتی که سال‌هاست در لاک خود فرو رفته نیاز به یک تکان جدی دارد که بتواند پربارتر و پرثمرتر مسیر خود را ادامه دهد.

با شرایطی که ورزش همدان در سال‌های اخیر دارد و با نگاهی به گذشته ورزش این استان، نیاز به تحول اساسی در این زمینه احساس می‌شود که شکل‌گیری یک نگاه تحول‌گرا بیش از هر چیز می‌تواند این نتیجه را حاصل کند.

ورزش همدان به مدیر جسور و خلاق نیاز دارد

مهمترین مسئله‌ای که باید در این زمینه به آن پرداخت مدیریت است و رشد و توسعه ورزش تنها با حضور یک فرد توانمند در رأس امور و جسارت و خلاقیت او محقق می‌شود.

مدیر ورزشی باید برش لازم را داشته باشد؛ اگر به ریشه‌یابی مشکلات در این بخش بپردازیم، می‌بینیم که در ادوار اخیر کسی حرف مقام اول دستگاه ورزش استان را نمی‌خواند بنابراین به مدیری نیاز داریم که علاوه بر داشتن ایده و خلاقیت در امور، دارای قدرت رهبری نیز باشد.

ورزش در کشور  به دست فدراسیون‌ها و در استان‌ها به تبع آن به هیئت‌های ورزشی سپرده شده و دستگاه ورزش تنها حمایت‌کننده و برنامه‌ریز می‌باشد و در واقع بار اصلی پیشبرد فعالیت‌های ورزشی روی دوش هیئت‌ها بوده است که این نشان‌‌دهنده نقش پررنگ هیئت‌ها است.

آنچه در این زمینه اهمیت دارد سازماندهی هیئت‌ها است؛ یکی از ضعف‌های بزرگ در مدیریت ورزش این است که افرادی که سنخیتی با ورزش ندارند تنها به فراخور جایگاه اداری خود و با حمایت فدراسیون‌ها و نهادهایی اداری و اجرایی در رأس هیئت‌ها گمارده می‌شوند که شاید بتوانند با توجه به قدرت لابی‌گری خود در جذب بودجه نقش اثرگذاری داشته باشد که شاید صرفا در مواردی انگشت‌شمار چنین توفیقی حاصل شده است.

حضور این افراد باعث شد که افراد ورزشی از میدان رانده شده و کنار بروند؛ این نوع مدیریت بیگانه با ورزش در هیئت‌ها، تنش‌هایی را بین اعضا و ورزشکاران ایجاد کرد و به طور کلی می‌توان گفت که ضرر و زیان حضور چنین افرادی بیشتر از منفعت آنها بود.

مدیریت جهادی جایگزین مدیریت نمایشی شود!

در گذشته شاهد مدال‌آوری ورزشکاران استان همدان در میادین ملی، بین‌المللی و المپیک بودیم اما در حال حاضر دغدغه استان تلاش برای کسب سهمیه المپیک توسط ورزشکاران است که کسب سهمیه نیز با کاهش محسوسی روبه‌رو بوده و این عملکرد نشانگر ضعف جدی در هیئت‌ها و نتیجه رانده شدن افراد متخصص و دلسوز است.

بخش مهمی از این ضعف‌ها به نگاه مدیریتی برمی‌گردد؛ یک مدیرکل باید این جسارت را داشته باشد که وقتی فردی را با لابی‌گری به عنوان گزینه ریاست هیئتی تحمیل می‌کنند، با اقتدار عمل کند و زمانی که مدیرکل ضعف نشان دهدف افراد دلسوز ورزش که می‌توانند ورزشکاران را دور هم جمع کنند و بسیار اثرگذارتر ثمربخش‌تر از افراد سیاسی و اداری هستند، کنار گذاشته می‌شوند، در نتیجه ورزشکاران توانمندی تربیت نخواهند شد و شرایطی ایجاد می‌شود که در حال حاضر شاهد آن هستیم.

در بحث مدیریتی ورزش استان همدان با توجه به شرایطی که شاهد آن هستیم و با وجود عقب‌گرد محسوس، به استقرار مدیریت جهادی نیاز داریم و مدیریت نمایشی باید حذف شود.

یکی دیگر از مواردی که در مدیریت ورزش بسیار مورد اهمیت است نگاه عادلانه به رشته‌های ورزشی است؛ برخی معتقدند که دستگاه ورزش باید به هیئت‌ها نگاه یکسان داشته باشد، در صورتیکه این نگاه باید عادلانه باشد!

ممکن است برخی رشته‌ها ظرفیت ویژه‌ای برای رشد و مدال‌آوری داشته باشند و با توجه به این موضوع، اگر بخواهیم بودجه و امکانات یکسان در اختیار هیئت‌ها قرار دهیم و رشته‌هایی با جمعیت ورزشی کمتر و ظرفیت محدود رشد، بودجه و امکانات یکسانی در مقایسه با رشته‌های پرجمعیت و مدال آور دریافت کنند، نتیجه مطلوبی را شاهد نخواهیم بود؛ بنابراین باید با توجه به ظرفیت رشته‌های ورزشی و نگاه ویژه به ورزش قهرمانی، حمایت و برنامه ریزی صورت بگیرد.

تا مسلک چاپلوسی حاکم است اوضاع بهبود نخواهد یافت

متاسفانه آنچه در ورزش استان شاهد هستیم این است که وقتی ورزشکاری در عرصه ملی و یا بین‌المللی افتخارآفرینی می‌کند؛ هیئت‌ها و یا بخش‌های مختلف با نصب بنر در اداره کل ورزش و جوانان و میادین و معابر شهر، به مدیرکل تبریک می‌گویند در حالی‌که این افتخار حاصل تلاش ورزشکار و مربی است و نمی‌شود فردی تنها پشت میز بنشیند و از تلاش شبانه‌روزی و مصائبی که ورزشکار تحمل می‌کند، بی‌خبر باشد و در زمان مدال‌آوری به آن فرد پشت میزنشین تبریک گفته شود آن هم در شرایطی که نقش دستگاه ورزش و مدیرکل در این افتخارآفرینی مشخص نیست.

وقتی یک ورزشکار مدال کسب می‌کند دستگاه ورزش باید بنر نصب کند و به آن ورزشکار ، مربی وی و هیئت مربوطه تبریک بگوید اما در حال حاضر در همدان برعکس این موضوع اتفاق می‌افتد؛ تا زمانی که مسلک چاپلوسانه در ورزش وجود دارد، مدیران کل نیز باور می‌کنند که در رشد آن ورزشکار نقش اصلی را دارند و این باور کاذب را ادامه خواهند داد و قدمی برای ورزش برنمی‌دارند.

البته باید این موضوع را نیز در نظر گرفت در جایی که به ورزشکار و مربی توجه می‌شود و از سوی دستگاه ورزش مورد حمایت قرار می‌گیرند، می توان از اداره کل و مدیرکل تقدیر کرد اما وقتی معمولا نقش کمرگی در این زمینه ایفا می‌کنند، چرا باید به آنها تبریک گفت؟ این اقدام نشانه ضعف روسای هیئت‌های ورزشی و مدیران روابط‌عمومی هیئت‌هاست که نباید چنین باشد.

افتخاری؛ آخرین مدیر توانمند و با افتخار ورزش همدان

همانطور که گفته شد ساماندهی امور، رفع این مشکلات و رونق ورزش زمانی محقق می‌شود که ظرفیت‌های برجسته و توانمند ورزشی در هیئت‌ها دور هم جمع شوند و وقتی نگاه پدرانه و دلسوازنه نباشد، دودستگی و حتی در مواردی سه دستگی در هیئت‌ها ایجاد می شود و اتحاد معنای خود را از دست می‌دهد

زمانی نتایج خوبی به دست می‌آید که افراد حاضر در هیئت‌ها برای پیشرفت اتحاد داشته باشند؛ در این زمینه تنها تأمین بودجه مهم نیست بلکه به مدیریت صحیح نیاز داریم و تا زمانی که این مدیریت حاصل نشود نمی توان انتظار توفیق داشت که متأسفانه در سالهای اخیر پس از دوران مدیریت سید عبدی افتخاری شاهد حضور مدیر توانمندی در عرصه ورزش استان نبوده‌ایم.

به نظر می‌رسد حالا زمانی‌ست که باید این لاک‌پشت در لاک فرو رفته تکانی بخورد و از این سراشیبی تغییر مسیر داده و به سمت قله حرکت کند که این امر جز با انتخاب مدیری توانمند، جهادی، جسوز، خلاق و دلسوز ورزش محقق نخواهد شد.

 

 علی ثقفی- مدیر مسئول همدان نیوز

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن